.....en zo mag het nog wel eventjes blijven. Ik weet niet wat ik heb maar ik zit boordevol energie. Zoveel energie zelf dat ik mij begin af te vragen of er iets met mij aan de hand is.
Toen ik maandag aan de harde en drukke werkweek (:p) begon had ik het gevoel dat alles een beetje tegenzat. Mijn collega was ziek en ik stond er dus heel alleen voor. Daarenboven deed iedereen onbeschoft aan de telefoon en sommigen wimpelden mij gewoon af. Kortom..het werkleven zag er somber uit, dossiers zaten in het slop en zo ook ondergetekende.
Tot gisteren...gisterenavond had ik een paar van mijn werkdossiers meegenomen naar huis en daar nog een beetje verder aan gewerkt. Ook nog een beetje getelefoneerd en gelezen. Voor de tweede dag op rij kroop ik pas rond 0u in mijn bedje (nadat ik voor de teevee in slaap was gevallen ;-)). Maar nu komt het....normaal ben ik iemand die 's ochtends wel een beetje tijd nodig heeft. Vooral tussen het moment dat ik voor het eerst mijn ogen opendoe en uiteindelijk vrijwillig uit bed stap (of op sommige dagen -iets minder vrijwillig- hardhandig wordt gezet) kan er nogal eens wat tijd verlopen. Maar de laatste 2 dagen ben ik klokslag 5 uur 'sochtens wakker. Die klokslag is heel letterlijk te nemen want ik resideer bijna onder de kerktoren van het landelijke Hondelange...
Kortom..5uur en ik ben wakker! Ik sta dan meestal ook direct op en laat koffie doorlopen. Nadien verfris ik mijzelvest met heet water onder een lekkere douche en schuif ik aan het ontbijt. Zo rond kwart voor 6 ben ik dan volledig op, wakker en klaar om aan mijn dagtaken te beginnen. Deze morgen heb ik dan maar eens gestofzuigd...Pas op het moment dat ik de eerste kruimelkes van de mat in de woonkamer aan het zuigen was schoot het mij door mijn hoofd dat ik waarschijnlijk ziek moet zijn. Ziek wegens een overvloed aan energie. Nadien heb ik nog wat in de humo van vorige week gelezen en rond 7uur ben ik vertrokken naar kantoor.
Daar ontdekte ik al gauw dat ik de eerste was en dus een ruime keuze had uit één van de 6 parkeerplaatsen. Hoogdravend al ik ben heb ik mijn bolide geparkeerd op de parkeerplaats van de personeelsdirecteur...die komt toch maar 2 dagen in de week en het is zonde om zo een mooi met witte kalk ombiesde en ruime parkeerplaats die duidelijk gekozen is met in het achterhoofd het gemak van zorgenloos parkeren zomaar links te laten liggen.
Toen ik het kantoor wilde binnenstappen (nog steeds vol energie) merkte ik dat ik de magneetkaart die nodig is om de deur te openen niet meehad.
20 na 7. Een verlaten parking midden in het Groot-Hertogdom Luxemburg. En ikzelf stond te bibberen en beven van de kou voor de deur van ons kantoor. Heel alleen en nog de eerste present. eventjes moest ik bijna denken aan strevers en onnozelaars maar ik hield me in en heb in de auto nog eventjes geluisterd naar Ave Maria van Helmut Lotti (live versie met koor).
Rond twintig voor 8 ben ik er dan ingevlogen en ik moet zeggen..het is al een productieve dag geweest. Een moeilijk dossier is opgelost. Een belastingsaangifte de deur uit en aan de telefoon verontschuldigden zich zelf mensen omdat ze nog steeds niet de tijd hadden gehad om mijn mailkes te beantwoorden. Kortom..het gaat goed vandaag. De energie is er nog steeds en de zin om aan de slag te gaan ook. Aan al diegenen die dus nog iets gedaan moeten krijgen van mij kan ik aanraden vandaag uw queeste in mijn schoot te werpen, de rest zal gaan als vanzelf.
Als summum van live verslaggeving eventjes meegeven dat ik 2 minuten geleden de groepspersoneelmanager in de gang aan een secretaresse hoorde vragen wie de trotse bestuurder is van een grijze Ford Focus. Tijd dus om mij even te rechten uit mijn Ahrend designbureaustoel met handige achteruitkantelfunctie en bolle-rug-verstevigende ergonomische zitting om mijn deur van het kantoor te sluiten: hier werkt men, niet storen aub!
Toen ik maandag aan de harde en drukke werkweek (:p) begon had ik het gevoel dat alles een beetje tegenzat. Mijn collega was ziek en ik stond er dus heel alleen voor. Daarenboven deed iedereen onbeschoft aan de telefoon en sommigen wimpelden mij gewoon af. Kortom..het werkleven zag er somber uit, dossiers zaten in het slop en zo ook ondergetekende.
Tot gisteren...gisterenavond had ik een paar van mijn werkdossiers meegenomen naar huis en daar nog een beetje verder aan gewerkt. Ook nog een beetje getelefoneerd en gelezen. Voor de tweede dag op rij kroop ik pas rond 0u in mijn bedje (nadat ik voor de teevee in slaap was gevallen ;-)). Maar nu komt het....normaal ben ik iemand die 's ochtends wel een beetje tijd nodig heeft. Vooral tussen het moment dat ik voor het eerst mijn ogen opendoe en uiteindelijk vrijwillig uit bed stap (of op sommige dagen -iets minder vrijwillig- hardhandig wordt gezet) kan er nogal eens wat tijd verlopen. Maar de laatste 2 dagen ben ik klokslag 5 uur 'sochtens wakker. Die klokslag is heel letterlijk te nemen want ik resideer bijna onder de kerktoren van het landelijke Hondelange...
Kortom..5uur en ik ben wakker! Ik sta dan meestal ook direct op en laat koffie doorlopen. Nadien verfris ik mijzelvest met heet water onder een lekkere douche en schuif ik aan het ontbijt. Zo rond kwart voor 6 ben ik dan volledig op, wakker en klaar om aan mijn dagtaken te beginnen. Deze morgen heb ik dan maar eens gestofzuigd...Pas op het moment dat ik de eerste kruimelkes van de mat in de woonkamer aan het zuigen was schoot het mij door mijn hoofd dat ik waarschijnlijk ziek moet zijn. Ziek wegens een overvloed aan energie. Nadien heb ik nog wat in de humo van vorige week gelezen en rond 7uur ben ik vertrokken naar kantoor.
Daar ontdekte ik al gauw dat ik de eerste was en dus een ruime keuze had uit één van de 6 parkeerplaatsen. Hoogdravend al ik ben heb ik mijn bolide geparkeerd op de parkeerplaats van de personeelsdirecteur...die komt toch maar 2 dagen in de week en het is zonde om zo een mooi met witte kalk ombiesde en ruime parkeerplaats die duidelijk gekozen is met in het achterhoofd het gemak van zorgenloos parkeren zomaar links te laten liggen.
Toen ik het kantoor wilde binnenstappen (nog steeds vol energie) merkte ik dat ik de magneetkaart die nodig is om de deur te openen niet meehad.
20 na 7. Een verlaten parking midden in het Groot-Hertogdom Luxemburg. En ikzelf stond te bibberen en beven van de kou voor de deur van ons kantoor. Heel alleen en nog de eerste present. eventjes moest ik bijna denken aan strevers en onnozelaars maar ik hield me in en heb in de auto nog eventjes geluisterd naar Ave Maria van Helmut Lotti (live versie met koor).
Rond twintig voor 8 ben ik er dan ingevlogen en ik moet zeggen..het is al een productieve dag geweest. Een moeilijk dossier is opgelost. Een belastingsaangifte de deur uit en aan de telefoon verontschuldigden zich zelf mensen omdat ze nog steeds niet de tijd hadden gehad om mijn mailkes te beantwoorden. Kortom..het gaat goed vandaag. De energie is er nog steeds en de zin om aan de slag te gaan ook. Aan al diegenen die dus nog iets gedaan moeten krijgen van mij kan ik aanraden vandaag uw queeste in mijn schoot te werpen, de rest zal gaan als vanzelf.
Als summum van live verslaggeving eventjes meegeven dat ik 2 minuten geleden de groepspersoneelmanager in de gang aan een secretaresse hoorde vragen wie de trotse bestuurder is van een grijze Ford Focus. Tijd dus om mij even te rechten uit mijn Ahrend designbureaustoel met handige achteruitkantelfunctie en bolle-rug-verstevigende ergonomische zitting om mijn deur van het kantoor te sluiten: hier werkt men, niet storen aub!
|